എനിക്ക്‌ നീയ്യേകിയ സ്നേഹം,
നിനക്കായി പലിശയ്ക്കേകി
വീണ്ടും തിരിച്ചടുത്തും,
വീണ്ടും നിക്ഷേപിച്ചും,
നിന്നെ പാപ്പരാക്കി,
ഉറക്കമില്ലാത്ത രാത്രികളിൽ,
വറ്റാത്ത ചിന്തയുമായി,
ഞാൻ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.
ഈ ഇരുണ്ടയുഗത്തിൽ,
ഞാനേകനല്ല നീയ്യും!
പുലർ കാലമായിട്ടില്ല,
പൂവൻ കോഴി കൂവി,
അനിഷ്ടമോ,
മറന്നതിന്റെ ഓർമ്മ-
പുതുക്കലോ?
അതോ അലാറം വെച്ചത്‌
മാറിയതോ?
അതിന്റെ കഴുത്തു ഞെരടി-
ക്കറിയാക്കി,
നീ കൊണ്ട്‌ വന്ന കള്ളിൽ മുക്കി,
വയറ്റിലേക്ക്‌ ഒരു തള്ള്‌!,
അമൃതേത്ത്‌!
ഇനി നിന്റെ വയറ്റിലും
എന്റെ വയറ്റിലും,
കോഴി ആർമ്മാദിക്കട്ടേ!
നിരപരാധിയെ കൊന്നത്‌,
നിന്നോടുള്ള സ്നേഹത്താലല്ല,
എന്നോടുള്ള പുച്ഛത്താലുമല്ല,
രാത്രി കൂവിയ കോഴിക്ക്‌,
വയറ്റിലാ സ്ഥാനമത്രെ!
പഴമക്കാരുടെ ഒരു പഴമ!
പകൽ കൂവിയ കോഴിക്ക്‌,
രാജ സിംഹാസനമാണോ വിധി?
കോഴിയേ കാണാനില്ലത്രെ,
അയൽവക്കക്കാരുടെ ഒരു തമാശ!
നീയ്യും ഞാനും ആർത്തു ചിരിച്ചു!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ