ശാസന

ശാസന

ജന്മം കൊണ്ടവർ പീറകൾ

വെറും മൂക്കൊലിപ്പന്മാർ!

യാചിച്ചും കണ്ണൊന്നൊലിപ്പിച്ചും

നീണ്ട നാക്കിട്ടലച്ചുമെൻ

മനസ്സുഭക്ഷിച്ചവർ!

തലവര കൊണ്ടും,

ബുദ്ധികൊണ്ടും

ഇന്നു ചെങ്കോലൊന്നേന്തി

ചടഞ്ഞങ്ങിരിക്കുവോർ!

ആശയം കൂട്ടി മുക്കിപൊരിച്ചിട്ടു,

എൻ തലച്ചോറു

വാരി ഭക്ഷിച്ചവർ,

ഒടുവിൽ നിരാശപേറുന്നോരുടലും,

പൂക്കുവാനാശിക്കും

മനോജ്ഞ സ്വപ്നങ്ങളും

ഒരു ഞൊടിയിൽ വാരി,

വാരി ക്കുഴച്ചിട്ടു

ഏമ്പക്കമൊന്നു വിട്ടുരസിപ്പവർ!

തികട്ടിവരുമ്പോൾ

വയറുതിരുമി പുളഞ്ഞും തിരിഞ്ഞും

സ്നേഹോപദേശം,

ലിഖിതമാവാം അലിഖിതമാവാം

അതിൻ ഉള്ളടക്കങ്ങൾ,

ഞാൻ കാതോർത്തിരുന്നു.

സുഖസുഷുപ്തിയിലവർ

ആണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ,

“ദഹിച്ചൊന്നിരിക്കണമത്രെ

ഞാൻ നിത്യം!”